شیعه دوازده امامی معتقد است ،حضرت حجة ابن حسن(عجل الله تعالی فرجه)
در نیمه شعبان سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ ه.ق. در سامرا به دنیا آمد؛ او در پنج سالگی و
پس از وفات پدرش به امامت رسید. پس از وفات حضرت امام حسن عسکری(علیه
السلام)، حضرت مهدی( عجل الله تعالی فرجه) تنها از طریق چهار سفیر یا نائب با
شیعیان تماس میگرفت. البته بررسیهای تاریخی نشان میدهد. که از آغاز تعداد
وکلا محدود به چهار تن نبوده و اصطلاح نیابتِ خاص در قرنهای چهارم و پنجم هجری
توسط علمای شیعه مانند شیخ طوسی و برای تبیین غیبت صغری ایجاد شدهاست.
پس از یک دوره هفتاد ساله (موسوم به غیبت صغری) و با رحلت علی ابن محمد سمری
،چهارمین نائب امام دوازدهم شیعه، بار دیگر حیرت شیعیان را فراگرفت.
آنها در نهایت در سده پنجم به تبیینی عقلی در کلام شیعه از غیبت امام دست یافتند.
به باور شیعیان، پس از دوران سفرا، شیعیان با مهدی در ارتباط نیستند و این دوران
را اصطلاحاً غیبت کبری مینامند. پس از پایان دورهٔ غیبت، وی با عنوان مهدی قیام
خواهد کرد و او کسی خواهد بود که از طریق وی حق و عدالت بار دیگر به پیروزی
خواهد رسید.
اعتقاد به امام غائب، برکات متعددی برای شیعیان تحت آزار و ستم داشت. از آنجا
که امام غائب پتانسیل تهدید کمتری نسبت به یک امام حاضر داشت تنشها با
حاکمان سنی مذهب کاهش یافت. اعتقاد به ظهور امام غائب باعث شد که انتظار
بتواند جایگزین چالش مستمر نظام سیاسی حاکم شود. امام غائب باعث عامل
وحدت شیعیانی شد که پیش از آن، هر گروه، دور یکی از امامان حاضر گرد میآمدند
و دچار انشقاق شده بودند.
به علاوه اعتقاد به ظهور امام غایب (به عنوان مهدی)، شیعیان را در تحمل شرایط
دشوار یاری نموده و به آنها امید آیندهای سرشار از دادگری داده است.
تویی پشت و پناه اهل عالم تویی تاج سر اولاد آدم
تویی چشم و چراغ آفرینش به تو خرم بهار دین و دانش
تو معصوم از هوی و از خطایی امین الله در ارض و سمایی
تویی گنجینه اسرار توحید تویی بالاتر از تعریف و تمجید
برچسب : نویسنده : mpishva-mashayekha بازدید : 178